PAROLA

HÜSAMETTİN:Şaban  gel  buraya.

ŞABAN:Geldim  kumandanım.

HÜSAMETTİN:Bu  gece  sabaha  kadar  ileri  karakol  nöbeti  tutacaksın.

ŞABAN:Senin  için  her şeyi  yaparım  canım  kumandanım  benim.

HÜSAMETTİN:Senin  gibi  askeri  gebertmenin  başka  yolu  yok.O  düşmanın gözü  kör  olsun, hala  öldüremedi  seni.

ŞABAN:Tabii canım, çok  beceriksiz  herif  bunlar.

HÜSAMETTİN:İleri karakol  nöbetinde  mutlaka  işini  bitirecekler,  mutlaka.

ŞABAN:Valla, hiç  sanmıyorum  ama  yine  de  siz  bilirsiniz  kumandanım.

HÜSAMETTİN:Parola  ne?

ŞABAN:Parola  ne?

HÜSAMETTİN:Mankafa.

ŞABAN:Parola, mankafa.

HÜSAMETTİN:Hayır  sersem, parola  şafak.

ŞABAN:Parola, sersem  şafak.

HÜSAMETTİN:Şafak  be  salak,  şafak.

ŞABAN:Parola, şafak  be  salak.

HÜSAMETTİN:Hayır, sade  şafak.

ŞABAN:Parola, sade  şafak.

HÜSAMETTİN:Şafaaaak.O  kadar.Parolayı  bilmeyeni  geçirmeyeceksin.Kumandanın  bilmese, yine geçirmeyeceksin.

ŞABAN:Aman  efendim, estağfurullah.

HÜSAMETTİN:Aptaaal, geçirmeyeceksin.Unutma  ben  bile bilmesem  yine   geçirmeyeceksin.Neydi  parola??

ŞABAN:Neydiii??

HÜSAMETTİN:Şafaaaak  ulaaan  şafaaaak.

ŞABAN:  Evet, şafak  ulan  şafak.

ŞABAN:Şafak,şafak,şafak…Dur  kimdir  o,parola?

HÜSAMETTİN:Benim  evladım.Kumandanın  Hüsamettin.

ŞABAN:Ah, canım  kumandanıııım.Gecenin bu  saatinde  sokakta  ne işin  var?

HÜSAMETTİN:Şöyle  biraz  dolaşayım  dedim  de.(yürür)

ŞABAN:Dur!Kımıldama  parolayı  söyle.

HÜSAMETTİN:Ben  senin  kumandanın  değil  miyim  evladım?

ŞABAN:Evet  ama  sen  söyledin  parolasız  kumandanı  bile  bırakma  diye.

HÜSAMETTİN:Doğru, bravo.Parola  şeydi evladım.

ŞABAN:Neydii?

HÜSAMETTİN:Şeeey.

ŞABAN:Dur!Kımıldama  3’e  kadar  sayacam,  çabuk  parolayı  söyle.( 1 )

HÜSAMETTİN:Şeeyy.

ŞABAN:Parola, şeyy değil.( 2 )

HÜSAMETTİN:Dur  bulucam.

ŞABAN:Parola, dur  bulucam  değil.( 3 )

HÜSAMETTİN:Dur  buldum.BAŞAK.

ŞABAN:Hayır, bulamadın  ŞAFAK.

       Ve  vurur…