ATATÜRK ORATORYOSU
ERKEK:
Sırma sarısı yay saçlarına Gözüne rengini koy denizlerin Düşün dudakların en incesini Yüzüne tuncunu ver benizlerin KORO: Onda yürüyüşün en yiğitçesi Onda bükülmezi vardır dizlerin Gezerdi ülkede bir hızır gibi İlaç olup derdine çaresizlerin KIZ: Durgun bir denizi andırır dışı İçi hiç sönmeyen bir yanardağı Sesinde ıslığı eser kuvvetin Sözünde şahlanır hakkın bayrağı KORO: Ürperir ovalar evazesine Dağlar dümdüz olur işaretiyle Devrilir hıncına çarpan ordular Kaleler dayanmaz yelpazesine ERKEK: Fikrin güzelliğin aşkın her şeyin Bağlıydı daima en tazesine Yaşadı başı dik, dünyaya karşı Getirdi dünyayı cenazesine KORO: Onsuz kaldığını bilse tabiat Bağlar üzüm vermez bahçeler kurur Okşar saçlarını ezelin eli Yüzüne ebedin ışığı vurur KIZ: Övünür insanlık eserleriyle Yurt onun sevgisi üstünde durur Adıdır kurduğu devlete temel Ünü kurtardığı millete gurur KORO: Gelmiş geçmiş kahramanlara bedel Hükmediyor uçsuz bucaksız göklere. Al bir ata binmiş yalın kılıç Koşuyor zaferden zafere... ERKEK: Kadının erkeğin hafızasında Gencin ihtiyarın düşlerindedir Yayla yellerinde eser gölgesi Sesi bahçemizin kuşlarındadır
KORO: Yiğittin, inanç doluydun, yapıcıydın Sanatkârdın, denizler kadar engin Kimsenin görmediğini görürdü Sevgiyle bakan gözlerin KIZ: Dedin ki: Bu millet, bu büyük millet Yüzyıllar boyu geri kalmış Bu yurt, bu güzel yurt, bizim yurdumuz Her yanından yaralar almış KORO: Dedin ki: Bir güzel savaşmalı Kurmak için yeniden Bilgiyle, inançla, coşkunlukla "Öğün, çalış, güven" ERKEK: Hürriyeti sen yaydın içimize Halkçıyız dedin halk içinden İnançta hür yetiştirdin bizi Borçluyuz sana ta derinden KIZ: Onu tarihe sorun, yoktur eminim bir eşi KORO: O güneş yüzlü, güneş sözlü, güneşler güneşi ERKEK: Sözü halkın dilidir, gözleri hakkın ateşi KORO: O güneş yüzlü, güneş sözlü, güneşler güneşi KIZ: Fani varlığını kaybetti ama Damgası yurdumun burçlarındadır Engin ufuklara uzanmış kolu Hızı şimşeklerin uçlarındadır ERKEK: Ben mi yazacaktım göçüm gününü Dökerek ardından böyle gözyaşı Ben ki ona büyük gezilerinde Oldum bir küçük yol arkadaşı KORO: En son durağına varmadan ömrün Kapadı yolunu bir mezar taşı Büyük kurucusu Cumhuriyetin Hürriyet aşığı milletin başı KIZ: Atatürk’üm eğilmiş vatan haritasına Görmedim tunç yüzünü böylesine geceler Atatürk neylesin memleketin yarasına Uçup gitmiş elinden, eski makbul çareler
ERKEK: Git hemşerim, KIZ: Git kardeşim ERKEK: Toprağına yüz sür KORO: O'dur karşı kıyıdan cümlemizi düşünür Resimlerinde bile melül mahzun görünür Atatürk’üm kabrinde rahat uyumak ister KIZ: Gidiyor, rast gelemez bir daha tarih eşine ERKEK: Gidiyor, on yedi milyon kişi takmış peşine KORO: Gidiyor, sonsuz olan kudreti sığmaz akla KIZ: Gidiyor, göğsünü çepeçevre saran bayrakla ERKEK: Gidiyor, izleri üstün birikmiş yaşlar KORO: Gidiyor, yerde kılıçlarla eğilmiş başlar KIZ: Gidiyor, harbin o en korkulu aslan yelesi ERKEK: Gidiyor, sulhun ufuklarda yanan meş’alesi
KORO: Yine bir devir açacakmış gibi en başta O var KIZ Hıçkıran seste O var, sessiz akan yaşta O var ERKEK: Siliyor ruhunun ulviliği fani etini KORO:Çiziyor ufka batan bir güneşin heybetini KIZ: Büyüyor, gökten inip toprağa yaklaştıkça ERKEK: Büyüyor gitgide gözlerden uzaklaştıkça KORO: El ele çıktık yola seninle, Sen öğrettin, biz öğrendik seninle, Ateşe, ölüme gittik seninle. İşte önümüz sonumuz seninle, Ya varız ya yoğuz seninle...
2024 Tüm hakları saklıdır. /İletişim:sorucam@gmail.com