SUNUCU:
Mani maniyi açar
Mani bilmeyen kaçar.
Gelin mani diyelim
Mani dertleri açar.
(Gelin dışarıda önünde çamaşır leğeni çamaşırları yıkamakta, kaynana elinde bastonu gelinin etrafında dönmektedir.)
GELİN: Ah şu hayat, şu hayat
Kaynanayı kaldır at
Kaynanasız gelinler
Aman bacım ne rahat.
KAYNANA: Kız gelin dırdır etme
Fazla ileri gitme
Vakitsiz horoz gibi
Gece yarısı ötme.
GELİN: Kazanda hedik kaynana
Dişleri gedik kaynana
Oğlun çerez getirdi
Sensiz yedik kaynana
KAYNANA Çok da üstünde durdum
Maniye mani vurdum
Senin gibi maniciyi
Kaz kümesine koydum.
GELİN: Sini sini şekerim
Üstüne bal dökerim
Kaynananın kahrını
Oğlu için çekerim.
KAYNANA: Sokakta geziyor
Oğlumu üzüyor
Sende ne güzellik var
Maymuna benziyor.
GELİN: (Ayağa kalkarak söyler.)
Çiçek gibi her yanım
Sen hizmetçi ben hanım
Evden kovarım seni
Eğer isterse canım.
KAYNANA: Başı saçaklı gelin
Beli kuşaklı gelin
Dün geldin adam oldun
Leylek bacaklı gelin.
GELİN: ( Bu arada oğul gelir, gelin kaynana her manide birbirlerine çekerler.)
Yüzüm beyaz ay gibi
Kaşlarım da yay gibi
Oğlun bana ev aldı
Koskoca saray gibi.
KAYNANA: Oğluma çatacak
Seni boşatacak
Sırtına vurup bir tekme
Sokağa atacak.
GELİN: Tenezzül etmem sana
Senin gibi yılana
Oğlun beni seviyor
Çatla da patla kaynana
KAYNANA: Adını yazdım kâğıda
Astım onu dolaba
Seni kovmadan ölürsem
Yazıklar olsun bana.
GELİN: Çok konuşma yalan olur
Arsız etme ayıp olur.
Eğer bana kıyarsan
Oğlun ziyan olur.
KAYNANA: Hiçbir şey olmaz oğluma
Yenisini alırım ben ona
Sen defolup gidersen
Şükürler edeceğim Allah’a.
GELİN: Ne yapacaksın bana
Külyutmaz oğlun asla
Kovacağım diye
Kovulursun valla.
KAYNANA: Yalan söze karnım tok
Evimde dirlik çok
Ev kızının yüzünden
Oğlumun derdi çok.
GELİN: Oğlum diye ağlardın
Ne nağmeler atardın
Beni babamdan almak için
Az mı hileler yaptın.
KAYNANA: Aklım yokmuş o zaman
Görünüşe aldandım
Seni alacağım derken
Oğlumun başını yaktım.
GELİN: O zaman da böyleydim
Akılsızın tekiydim.
Anam söylediydi de
Ben bilemediydim.
KAYNANA: Anan delinin teki
Bana yengen dediydi
Seni başından savdı
Kurtarmak için kendini.
GELİN: Yengem de senin gibi
Kullanırdı hep beni
Zaten büyüyle
Kandırmıştı ağabeyimi
KAYNANA: Ele çamur atmaktasın
Etrafını da yıkmaktasın
Gittiğin her yerde
Lanetler okutmaktasın.
GELİN: Kolay beni suçlamak
Dön bir de kendine bak
Fesatlıktan şişmektesin
Teneşire gelesin.
KAYNANA: Beddua etme bana
Sonra döner başına
Canın burnunda daha
Doyamazsın oğluma.
(Sözü oğul alır. Önce annesine söyler)
OĞUL: Yıllar boyu bekâr durdum
Evlen diye tutturdun
Şimdi neden huysuzsun
Zaten bunu da kendin buldun.
(Sonra eşine döner)
OĞUL: Biliyordun vardı anam
Kabul etmiştin baştan
Azıcık çeneni tutsan.
KAYNANA: Yok aslında benim suçum
O huysuz ben masumum
Kendim buldum ama
Çenesini bilmiyordum.
GELİN: Siz siz olun kızlar
Her söze aldanmayın
Evde kalırım korkusuyla
Kaynanalı yere varmayın.
SUNUCU: Temsil burada biter.
Ama hayat devam eder.
Onlar hep böyle derler
Yine de birbirlerini severler.
2024 Tüm hakları saklıdır. /İletişim:sorucam@gmail.com